بررسی تراز انرژی زراعت گرچک در شهرستان ورامین به منظور تولید بیودیزل

گرچک (ricinus communis l.) با داشتن قابلیت تحمل شرایط سخت، نیاز تغذیه ای کم، محتوای 50 درصدی و کیفیت مطلوب روغن، از بهترین گیاهان مورد استفاده در تولید بیودیزل است. اولین گام برای توسعة سطح زیرکشت این گیاه برای تولید بیودیزل، بررسی تراز انرژی در تولید آن است. در تحقیق حاضر با بررسی کلیة نهاده ها در دو سال کشت پیاپی (92-1390) در منطقة ورامین استان تهران، انرژی­های نهاده (اعم از تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر) و ستانده محاسبه و شاخص­های انرژی در این زمینه ارزیابی شدند. از مجموع 64/11245 مگاژول انرژی به­کاررفته در تولید گرچک، انرژی­های تجدیدناپذیر و غیرمستقیم به­ترتیب 96/80 و 68/59 درصد، بخش عمدة انرژی مصرفی در تولید گرچک را تشکیل می­دهند. همچنین از میان نهاده ها، کود و سم با 26/55 درصد از کل انرژی مصرفی رتبة اول، و پس از آن سوخت با 28/21 درصد، رتبة دوم را به خود اختصاص دادند. کارایی مصرف انرژی فقط برای تولید دانه 81/3 به­دست آمد که در مقایسه با سایر گیاهان مورد استفاده برای تولید بیودیزل بسیار مطلوب و شایان توجه است. ازاین رو، به منظور گسترش کشت مکانیزه و کاهش هزینه­های تولید گرچک، اصلاح نژاد توده­های محلی موجود توصیه می شود.